Monday, July 24, 2006
Ook ik een weblog
Nou, zoals je kunt zien behoor ook ik nu tot de groter wordende groep van webloggers.
Eigenlijk alleen, zoals de titel al zegt, om een soort van dagboek/proces bij te houden van mijn tandenproject.
Ik heb een overbite van 11,5 mm (behoorlijk dus !) en eigenlijk stoor ik me aan mijn gebit zolang als ik me kan herinneren.
Pas sinds een paar jaar dacht ik er aan om er iets aan te laten doen, maar angst heeft me altijd tegengehouden (slechte raadgever, die angst).
Harm, mijn man, zag bij onze eerste ontmoeting eigenlijk gelijk al dat er iets niet klopte met mijn gebit en dan vooral mijn manier van kauwen. Zo kwam het balletje weer aan het rollen en heb ik, eindelijk, besloten toch iets aan mijn gebit te laten doen.
Ook al doe ik het liever niet (want pijn is nooit leuk), ik ben wel blij dat er nu eindelijk iets gaat gebeuren en ik staks dus gewoon heel blij kan zijn met mijn tandjes en gewoon voluit kan lachen, zonder altijd maar bewust te zijn van mijn overbite !!
Mijn proces in het kort:
vier kiezen zijn al getrokken om ruimte te maken.
Daarna krijg ik dus een beugel om de tanden mooi recht te zetten, maar er zal ook een kaakoperatie nodig zijn, aangezien mijn onderkaak te ver naar achteren staat. Hierdoor kan ik mijn mond nooit helemaal dichtdoen: dit voelt zeer onnatuurlijk aan.
Morgen heb ik een afspraak met de orthodontist om plakkers te plaatsen.
Vier kiezen zijn in de afgelopen periode al getrokken en volgende week gaat het draad er doorheen en dan gaat het dus écht beginnen !
Dank alvast aan mijn allerliefste Harm, mijn katalysator, mijn steun en toeverlaat.
Ook jij zult het niet makkelijk krijgen, liefje :-)
Maar ik ben blij dat je er bent.
Volgende keer weer meer.
Odina.
Eigenlijk alleen, zoals de titel al zegt, om een soort van dagboek/proces bij te houden van mijn tandenproject.
Ik heb een overbite van 11,5 mm (behoorlijk dus !) en eigenlijk stoor ik me aan mijn gebit zolang als ik me kan herinneren.
Pas sinds een paar jaar dacht ik er aan om er iets aan te laten doen, maar angst heeft me altijd tegengehouden (slechte raadgever, die angst).
Harm, mijn man, zag bij onze eerste ontmoeting eigenlijk gelijk al dat er iets niet klopte met mijn gebit en dan vooral mijn manier van kauwen. Zo kwam het balletje weer aan het rollen en heb ik, eindelijk, besloten toch iets aan mijn gebit te laten doen.
Ook al doe ik het liever niet (want pijn is nooit leuk), ik ben wel blij dat er nu eindelijk iets gaat gebeuren en ik staks dus gewoon heel blij kan zijn met mijn tandjes en gewoon voluit kan lachen, zonder altijd maar bewust te zijn van mijn overbite !!
Mijn proces in het kort:
vier kiezen zijn al getrokken om ruimte te maken.
Daarna krijg ik dus een beugel om de tanden mooi recht te zetten, maar er zal ook een kaakoperatie nodig zijn, aangezien mijn onderkaak te ver naar achteren staat. Hierdoor kan ik mijn mond nooit helemaal dichtdoen: dit voelt zeer onnatuurlijk aan.
Morgen heb ik een afspraak met de orthodontist om plakkers te plaatsen.
Vier kiezen zijn in de afgelopen periode al getrokken en volgende week gaat het draad er doorheen en dan gaat het dus écht beginnen !
Dank alvast aan mijn allerliefste Harm, mijn katalysator, mijn steun en toeverlaat.
Ook jij zult het niet makkelijk krijgen, liefje :-)
Maar ik ben blij dat je er bent.
Volgende keer weer meer.
Odina.